En nu ik toch met oude filmpjes bezig ben. In 1999 zijn de ouders van Antine gestopt met de boerderij. Antine en haar zussen hebben de laatste maanden op de boerderij gefilmd. Met Pieter Wilkens als achtergrond muziek een mooi document.
Wy wurde net filme toch?
14 jaar geleden heb ik een aantal oude 8mm filmpjes van mijn pake op youtube gezet. Afgelopen weekend werd ik er weer aan herinnerd dat er mensen naar hadden gekeken. Ik dus eens naar de statistieken kijken. 103k views. Tjonge. Het is een film van ongeveer 30 minuten. Probleem is dat 14 jaar geleden had Youtube nog een restrictie van 10 minuten per filmpje. Daarom heb ik het in 3 stukken moeten opknippen.
Vandaag nog weer een keer op RTLNieuws. Kinderen zitten teveel te googelen volgens een minister ergens in November. Oke, ICT en minsters is nooit een echte combi geweest. [Deze hoort in het collectief geheugen thuis]. En als een minster dan denkt dat kinderen zitten teveel zitten te tiktokken en te googelen, dan is dat voor de helft waar. Als ik naar mijn kinderen kijk, dan is het met name tiktokken. Kinderen zitten niet te googelen. Ik ken eigenlijk niemand die googelen als verslaving heeft. Tiktok wel, dat is de nieuwe heroine (ga daar maar op googelen 🙂 ).
Maar vandaag dus weer in het nieuws er wordt aan een verbod op mobiele telefoons op lagere en middelbare scholen gewerkt. Ik ben voor.
Op 12 februari 1942 stierf Johannes Kalma, boer in de Vrouwbuurster Zuidhoek, aan de klemziekte. Eenentwintig dagen eer-der, op donderdagochtend 22 januari, reed hij nog gezond en wel in alle vroegte naar de Leeuwarder Harmonie. Op een vergeelde foto, om klokslag zes uur die ochtend genomen, is nog een schim van Kalma te zien. Hij was een beste streekrijder en reed de wedstrijd mee. Dan kon hij rond melkerstijd weer thuis zijn. Kalma was een jonge boer met vrouw en twee kleine kinderen, die in het holst van de crisis het bedrijf van zijn heit had overgenomen. Dus je bleef na de tocht niet in de stad hangen.
‘s Middags even na vijf uur was Johannes Kalma inderdaad terug op de boerderij. Hij had het gehaald, het Elfstedenkruisje zou wel worden nagestuurd. Dat laatste verzuimde het bestuur overigens.
Alleen zijn tenen voelden doof aan, verder was Johannes fit. Hij dronk een paar bekers verse melk, nam twee dubbele boterhammen met roggebrood en spek ertussen en trok de sokken uit. Toen schrok hij een beetje, hij zag blaren en verkleuringen. Maar het werk wachtte. Hij trok zijn oude melkerssokken over de blaren, stapte in de klompen en ging aan het werk.
Na enkele dagen werd Johannes ernstig ziek. Pas nog weer later, toen de boerderij door de stuifsneeuw vrijwel onbereikbaar was geworden, vond de dokter het nodig een ziekenauto te bestellen. De doodzieke Johannes Kalma moest naar het Diaconessenhuis in Leeuwarden worden gebracht. Met man en macht kwamen de buren uit de Zuidhoek en Vrouwbuurstermolen in actie om de dichtgesneeuwde weggetjes naar de boerderij berijdbaar te maken. Pas laat op de dag kon de ziekenauto de boerderij bereiken en werd de patiënt afgevoerd.
Op 12 februari moest Johannes Kalma na een vreselijke lijdenstocht ‘op den krachtvollen leeftijd van dertig jaar’ de strijd opgeven. ‘Mem, die later hertrouwde, heeft er haar leven lang moeilijk over kunnen praten,’ vertelde Jetze Johanneszoon Kalma, die amper twee was toen zijn heit stierf. ‘Het lijden van heit moet afschuwelijke zijn geweest. Voor mem werd de Elfstedentocht een spookbeeldbeeld, een obsessie. Hoe bezeten ik ook van het schaatsen was, de Elfstedentocht was taboe. Ik wilde het mem ook niet aandoen en liet me niet inschrijven. Maar het thuisblijven op zo’n hoogtijdag was voor mij ook verschrikkelijk.’
In 1986, toen Jetze inmiddels met een echte schaatsliefhebster was getrouwd en goed getraind was, kroop het bloed waar het niet gaan kon. ‘Op de vooravond van de tocht heb ik mem gebeld en meegedeeld dat ik had besloten de Elfstedentocht te rijden. Ze reageerde onthutst. Maar later heeft ze het begrepen, zelfs goedgevonden. Het móést. Omdat de strijdbaarheid van mijn heit in mij een vervolg moest krijgen. Het was na die tocht van 1986 alsof ik iets van me af had geschaatst. Zo was ik van de heit, die ik eigenlijk niet heb gekend, als het ware een echte zoon geworden. Op het stuk van de Zuidhoekstervaart tot aan de Bonke bij Leeuwarden moest ik telkens aan hem denken, ik zag hem nu voor het eerst helemaal voor me; ja, het was alsof ikzelf mijn ei-gen heit was. Er was een soort eenheid tussen hem en mij ontstaan.’
Uit de ‘De Koude Erfenis’ van Hylke Speerstra [link]
Zoals meesten weten heb ik diabetes type II. Waarbij bij ‘normale’ mensen glucose en insuline gehalte in bloed in evenwicht is, is dat bij mij dus van streek.
Glucose is de brandstof voor lichaamscellen eigenlijk de energie om te bewegen, praten en denken. Om deze glucose in de cellen te krijgen is insuline nodig. Deze insuline wordt gemaakt in de alvleesklier (pancreas) in de eilandjes van Langerhans. Dit afgeven van insuline is een continue process. Als je koolhydraat rijk hebt gegeten, stijgt het glucose gehalte in het bloed. Hier reageert de alvleesklier op met afgifte van meer insuline. De insuline zorgt ervoor dat de lichaamscellen open gaan voor opname van de glucose.
Diabetes Type II kun je onderverdelen in 2 soorten:
[link]
Omdat ik geen overgewicht heb, en omdat mijn hele familie (vader moeder oma tantes overtantes en overgrootouders) het heeft (had) kan ik stellen dat ik deze variant heb. Ik noem dit zelf ook wel de ‘genetische variant’.
Diabetes type II is te bestrijden met medicijnen. Ik gebruik hiervoor metformine en gliclacide. Als medicijnen niet meer zouden helpen, dan zou extra insuline spuiten nog een uitkomst zijn.
Naast (of als vervanging van) medicijnen kan ook een leefstijlaanpassing uitkomst bieden. Heel simpel genomen komt zo’n aanpassing neer op ‘koolhydraatarm’ en ‘veel bewegen’. Veel bewegen, lukt wel (fietsen en naar de gym). Maar koolhydraatarm is wat complexer. Hoewel, door het niet (of zo weinig mogelijk) eten van aardappelen, rijst, pasta en brood, kom je al een heel eind.
Ik heb meegedaan aan een leefstijltraject genoemd ‘keer diabetes 2 om’. Deze training is met name gericht op mensen met een hoog overgewicht. Maar ook voor mensen zonder overgewicht is hier nog veel te halen.
Hier ga ik in een volgende blog verder op in. Het gaat namelijk met pieken en dalen waarbij het hba1c gehalte in het bloed een belangrijke richtlijn is. Hba1c waarde zegt iets over de hechting van glucose in het bloed van de afgelopen 6-8 weken. Die waarde hoort 54 te zijn, maar is bij mij toch nog iets te hoog. Donderdag ga ik weer meten. Zullen we zien wat mijn stand is. Gisteren friet en hamburger gegeten. Is niet goed voor glucose.
Interview met Telegraaf doe je volgens mij alleen als je in totale paniek verkeert. [twitter]
Waarom krijg ik steeds die irritante cookie meldingen? Mijn reactie op deze ‘accepteer cookie’ melding is bij mij van het type ‘pavlov reactie’. Ergens in 2012 hebben een stel ambtenaren bedacht dat dit een goed systeem zou zijn om burgers te behoeden voor cookietracking. Maar als ambtenaren en bureaucraten zich gaan bemoeien met techniek, dan komt daar nooit iets goeds uit. Waaronder deze technische dwaling. Alsof ik bij iedere site de cookie regels ga lezen en vervolgens accoord ga. Nee, als ik die melding krijg scroll ik zo snel mogelijk naar de OK of ACCOORD MET ALLES knop om vooral door te kunnen. Ik ben verdorie geen ambtenaar die alle tijd van de wereld heeft om ingewikkeld juridisch prietpraat te lezen. Volgens mij reageert iedereen zo als mij. Blindelings op die OK knop drukken. Waarmee de vraag een totaal betekenisloos is geworden. Deze wet hoort dan ook thuis op de grote wettenschroothoop. Dat is een schroothoop waar heel veel wetten naartoe zouden moeten verhuizen. Net als het Europese parlement (die dit verzonnen heeft), dat ook per direct opgedoekt zou mogen worden. Volgens mij was de EEG (zoals het vroeger heette) ooit bedoelt als samenwerkingsorgaan. Daar is niks mis mee. Maar sinds die organisatie ook wetten erdoor mag drukken zijn ze te ver gegaan en staan ze mijn ook op de lijst: EEG ook naar de schroothoop.
Enfin. De eerste metrolijn is blijkbaar op 10 januari 1863 ge-opend in London ergens tussen Paddington en Farrington. [link]
Op 9 januari heb ik geleerd dat wij Westerlingen, in tegenstelling tot Chinezen, heel angstig zijn voor onbekende mensen. Daarom praten we niet met ‘vreemden’ in een bus. Het individualisme wordt nu alleen maar verergerd door de mobiel. Kinderen kunnen alleen nog maar met een krom ruggetjes voorovergebogen op een telefoonschermpje kijken en tiktoks wegswipen. Blijkt goed voor onze overlevingskansen te zijn. Baby’s reageren op vreemden door te gaan krijsen.
Alleen kinderen hebben een zwezerik (thymus). Dat orgaan bevind zich ergens tussen hart en borstbeen en is een opleidingscentrum voor afweercellen voor bestrijden van narigheden (bacterien en virussen). Als de opleiding erop zit, dan verschrompelt het orgaan. Bij volwassenen is er dan ook niks meer van terug te vinden.
Bananen in een kas telen is heel duur. Ze groeien het best bij 27 graden en hebben licht nodig. In de tropen (buiten) rijpen bananen in 2 maanden. Maar hier zou het in kassen meer dan 2 jaar duren.
En panda’s zijn niet alleen in een dierentuin, maar ook in de natuur heel luie beren. Komt door hun voedingspatroon van alleen maar kouwen op voedingsstof arme bamboe. Daardoor moeten ze energie besparen en dat doen ze door niks doen.
Vandaag vond ik deze mail in onze mailbox:
Afgezien dat dit er heel officieel en echt uitziet, controleer ik toch altijd even op een aantal punten. En ook hier vond ik weer een paar eigenaardigheden. Van boven naar beneden:
https://rebrand.ly/0b949e . Ook weer iets heel vaags wat niet echt overheidsachtig overkomt. Niet op klikken dus. Dit riekt naar digid phishing. ✔Richtlijnen Spam/Phishing checks:
Oh ja nog eentje. Wat wel acuut moet: Mail gelijkt shift-deleten.
Limitaristen. Boeiend.
We hebben een nieuwe scheurkalender op de plee. Met allemaal weetjes van Quest.
Zo weet ik nu dat we ongeveer 700 spieren in ons lichaam hebben. Leg je alle skeletspieren achter elkaar, dan kom je al met al op zo’n 100 meter. @Jit-ze, dat is nog heel wat om te trainen. Verder weet ik nu dat onze Willem zijn sperma niet overal mag laten rondslingeren. Daar gaat de regering over. Iets met artikel 42 uit de grondwet. Ik denk nu helemaal niet dat het sperma van onze koning wel eens de natte droom van onze minster president zou kunnen zijn….. Heb ik gelijk een bruggetje naar ‘ontdenken’. Dat kan niet. Een gedachte die er is (hoe smerig en naar ook) kun je niet ontdenken. Het is er ineens, maar je kunt niet zeggen ‘ga weg’. Volgens het boek Leef meer, denk minder kun je al die over elkaar buitelende gedachten niet zomaar wegduwen, vermijden of negeren. Beste remedie is ‘de luie optie’. Laat de gedachte bestaan. Doe er verder niks mee en dan gaan ze vanzelf weg. Door er geen controle op uit te oefenen, krijg je meer controle over je brein. Verder verbrand je met een spelletje squash maar liefst 416 kilocalorien. Als calorien verbranden een maatstaaf voor gezond is, dan is squash de gezondste sport. En we hebben in Nederland sinds 1965 geen weeshuizen meer.
En nog iets. Maar die ben ik alweer vergeten. Iets met rubber en eten en geld.